سه‌شنبه، اسفند ۰۵، ۱۳۸۲

نگاه کن
انتهای این جاده شاعری ایستاده است
دستانش آغشته به ذهن من و تو
سیگارش بر لب
چهره اش طغیان واژه هاست
نگاهش بر آسمان
ردپایش بر برف سالیانی که هنوز نباریده است

برف هایی که نمی بارند
ردپاهایی که محو می شوند
واژه هایی که می مانند

زندگی طغیان واژه است

کاوه 4/12/82


هیچ نظری موجود نیست: