سه‌شنبه، بهمن ۰۷، ۱۳۸۲

چند روز پیش نشسته بودم و فکر می کردم. در حالی که افکار از هم گسیخته پیاپی در ذهنم می آمدند و می رفتند، ناگهان فکری به ذهنم رسید که به نطرم جالب آمد. در عین سادگی، نکته ی فلسفی پیچیده ای در پشت آن خوابیده است که عجیب فکر مرا به خود مشغول کرد. به این فکر می کردم که: تنها موجودی که با تکثیر خود سبب مرگ خود می شود، سلول سرطانی است. تکثیر سلول سرطانی برابر است با مرگ سلولهای زنده و مرگ انسان میزبان. مرگ انسان میزبان برابر است با مرگ سلول سرطانی و پایان عمرش !!

هیچ نظری موجود نیست: