بچه تر که بودم فکر می کردن اسم من یه حرفیه : کاوه
کمی بزرگتر که شدم فکر می کردم دو حرفیه : کا - وه
بعدها قبول کردم که سه حرفیه : کا-و-ه
نمی دونم چرا هیچ وقت قبول نکردم که اسم من 4 حرفیه !
الان هم که به اندازه ی کافی بزرگ شدم و حروف رو خوب می شناسم فکر می کنم اسم من دنیایی از حرفهاست ! دنیایی از حرفهای نزده : ک-ا-و-ه- - - - - - - - - - - - - -